سلام

ممنون میشم که نامه این پسر وجوابم رو

با حوصله و بزرگواری بخونین:

دوست خوبم

نمی دونم چی بنویسم زندگی یه جریان و جریان تا زمانی اغاز نشه نمیشه فهمید که چه مسائلی ممکنه پیش بیاد

تو می دونی از روزی که حضرت ادم و اولین زن به نام حوا با هم گره خوردن تا حالا چند زن و مرد با هم ازدواج یا ارتباط داشتن

بزرگترین مسائل پیچیده هم بعد از این همه تجربه ی عملی به نتیجه میرسه

چرا هنوز زن و مرد ناشناخته هستن و هنوزبه یه جای ثابت و مشخص درارتباطشون نرسیدن

کمی بشین  فکر کن

باز هم کمی بشین فکر کن

می بینی فقط قرار پنجا سال زندگی کنی و بعد بری

هیچ خبریم نیست

خیلی مثل من و تو اومدن و رفتن

چی شده زمین به اسمون رفت اسمون به زمین اومد؟؟؟

عزیزم تجربه مساوی با بدبختی یه خواهر نیست

اونم مثل من و تو یه آدمه

مثل تموم پسرایی که قبل از ازدواج این ارتباط رو تجربه می کنن

خب بیشتر حرف نمیزنم اونم مثل تو

دقیقا مثل تو خواسته هایی داره

سعی کنیم کاسه های داغ تر از آش نشیم

خودشون میدونن چیکار کنن

نکنه فکر کردیم ما باید براشون تصمیم بگیریم

نه چه ما بگیم ما مردا بدیم

چه ما بگیم ما مردا خوبیم

اونا با شعور خوشون برای خودشون تصمیم می گیرن

مگه ما بهشون گفتیم وارد جامعه و لایه های اقتصادی و سیاسی بشن

مگه ما به اونا گفتیم وراد عرصه های هنری و ورزشی بشن

حتی فرصت ورودشونم ما بهوشن ندادیم خودشون به دست اوردن

برای این مشکل شونم خودشون راه حل های قشنگتری دارند

یه خانوم بهتر از تو برادر خوب مهربونم اقدام می کنه

سلام مجدد

قبل از هر چیر باید تشکر کنم از

وقتی که برای دیدگاهم گذاشتی.

راستش قسمت اول حرفتون برام مبهمه